De Wilde plant

Zo opschietend

Tussen puin

Verloren groeiend

Tussen brandhout

En ontroerend

Door eenvoud en kracht

Laat na mijn dood

Slechts deze plant

Groeien op mijn graf

Ik wil geen steen

Geen last die mij zal drukken

Als ik uiteindelijk

Moe van het torsen

Rusten mag

Laat mij dan slapen

Met de bloem

Die ik

het meest

bemin, blij groeiend

uit de Wilde plant.